•  Organizacja szkoły   na przestrzeni lat: •

          - 1776 -1866 – szkoła parafialna • 

          - 1866 -1918 – jednoklasowa szkoła elementarna • 

          - 1919 - 1939 – dwuklasowa (a później pięcioklasowa)  szkoła powszechna 

          - 1946 - 1965 – siedmioklasowa szkoła podstawowa •

          - 1966 – 1998    ośmioklasowa szkoła podstawowa

          - 1999 – 2016    sześcioklasowa szkoła podstawowa

          - od 2017    ośmioklasowa szkoła podstawowa


          Pierwsze szkoły zwane parafialnymi tworzono przy kościołach. Komisja Edukacji Narodowej utrzymała ten system i poddała nauczanie kontroli państwa. Do 1815 r. szkolnictwo podlegało Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

          Pierwsze wzmianki o szkole elementarnej w Lubotyniu pochodzą z 1827 r. Wcześniej istniała jedynie przy miejscowym kościele szkółka parafialna, w której nauczał organista tutejszej parafii. Zajęcia odbywały się w starym, wynajętym budynku.

          Wiadomo, że szkoła istniała również w okresie zaborów. Dokładniejsze dane dotyczą okresu po upadku powstania styczniowego. W latach 1868 – 1914 w Lubotyniu istniała 1-klasowa szkoła rządowa.  Uczył w niej jeden nauczyciel, a językiem wykładowym był język rosyjski.

          Na podstawie „Pamiatnych kniżek guberni łomżyńskiej” można ustalić nazwiska nauczycieli pracujących w lubotyńskiej szkole. .  Byli to:  Ambroziewicz Wincenty (1868), Dąbrowski Stefan (1868 – 1870), Wojsław Makary (1870 – 1871), Nasierowski Franciszek (1871 – 1873), Przedpelski Marian (1873 – 1874), Grabowski Lucjan (1874 – 1875), Wojniewski  Semen (1875), Nawrocki Lucjan (1875), Sziler Adolf (1875 – 1876), Radziszewski Maciej (1876), Pobol Maciej (1876 – 1877), Iżycki Edward (1877 – 1878), Szyczkus Józef (1878), 

          Karpiński Józef (1878 – 1880), Garbowski Leon (1880 – 1885), Hrynkiewicz Semen (1885 – 1890), Wernic Jan (1891), Hrynkiewicz Semen (1892 – 1896),  Tot Leoncjusz (1896), Kwiesielewicz Józef (1897 – 1903), Klepacki Franciszek (1903 – 1914). Niektórzy z tych nauczycieli byli bardzo krótko związani z lubotyńska szkołą, gdyż nie odpowiadali politycznie władzom guberni, nazbyt „zaprzyjaźniając się” z miejscową ludnością.

          Uczniowie z Lubotynia w niewielkim zakresie wzięli również udział w strajkach szkolnych w 1907 roku i walczyli o wprowadzenie języka polskiego do szkół. Brak jest niestety informacji na temat działania szkoły w okresie I wojny światowej. Kierownikiem szkoły  w latach 1914 -  1917 był Adam Bialuk.  

          Z okresu niepodległej Polski pierwsze informacje o szkole w Starym Lubotyniu pochodzą z 1919 roku. W okresie międzywojennym istniała tu najpierw powszechna szkoła dwuklasowa (1919), a później pięcioklasowa (od 1920). Początkowo nauka odbywała się w wynajętych domach prywatnych, później zajęcia przeniesiono do wyremontowanego budynku drewnianego (niedawny SKR). W okresie wojny budynek uległ zniszczeniu. 

          Po odzyskaniu niepodległości w latach 1920-1921 szkołą kierował  p. Ruszel. W tym okresie w  lubotyńskiej szkole pracowało już  trzech nauczycieli. Kolejnymi kierownikami szkoły byli: p. Piórkowski 1921 -  1922 r.,  Górecki Józef 1923 - 1933 r.,  p. Sopacko  1933 - 1934 r. Ostatnim kierownikiem Szkoły Powszechnej w Lubotyniu do chwili wybuchu II wojny światowej był Jan Kucio, oficer rezerwy Wojska Polskiego. 

          „W czasie okupacji hitlerowskiej również nauczyciele włączyli się do walki z najeźdźcą. Pedagodzy, bez wyposażenia w pomoce naukowe i podręczniki szkolne, bez lokali, wynagrodzenia, podjęli pracę w tajnych kompletach nauczania. Kształcili i wychowywali młode pokolenie, które brało żywy udział w ruchu oporu. Oprócz tego nauczyciele brali bezpośredni udział w walce z wrogiem, walcząc jako żołnierze Września 1939 r., Armii Krajowej, na różnych frontach II wojny światowej oraz organizując ruch podziemny” 

          Po II wojnie światowej wznowiono naukę w istniejących szkołach, a w ponadto utworzono szkołę w Kosewie. Były to szkoły 7 – klasowe.  Kolejnymi kierownikami szkoły w Lubotyniu byli:  Zofia Radwańska,  Wojciech Majewski, Stanisław Kurpiewski,  Kalina Kościuch, Barbara Kulesza. 

           Do 1958 r. szkoła mieściła się w starym budynku, który został rozebrany z powodu złego stanu technicznego. Szkołę przeniesiono do budynku wybudowanego podczas wojny przez wojska radzieckie.  Kwestią budowy nowej szkoły w Lubotyniu zajmowała się również GRN, gdyż „Dotychczasowy budynek, w którym mieści się lokal szkolny, rozsypuje się i grozi niebezpieczeństwem dzieciom i nie nadaje się do użytku.”  Od 1960 roku kierownikiem szkoły był Czesław Chmielewski.  Wraz z nim pracowali: Karolina Popławska, Regina Kamieniecka, Cecylia Szadkowska, Jadwiga Głosek i Józef Popławski.

           W roku szkolnym 1965/1966 w szkole nauczycielami byli: Chmielewska Jadwiga, Kamieniecka Regina, Kossakowska Alfreda, Szadkowska Cecylia, Prosińska Lucyna.

          W 1966 r. wprowadzono także 8 klasę. Do 1966 r. zajęcia odbywały się w starym drewnianym budynku tzw. starej gminy. A w 1967 r. naukę przeniesiono do nowego murowanego budynku, który wybudowano dzięki dużemu zaangażowaniu ówczesnego kierownika Czesława Chmielewskiego oraz pomocy Komitetu Rozbudowy Szkoły na czele z  Mieczysławem Szadkowskim i wsparciu przewodniczącego Rady Państwa Bolesława Podedwornego, który nawet osobiście uczestniczył w uroczystości otwarcia szkoły.  Uroczystości otwarcia nowej szkoły miały bardzo podniosły charakter, a wzięli w nich udział liczni przedstawiciele władz gminnych, powiatowych, wiceminister oświaty i wychowania oraz licznie przybyli mieszkańcy gminy. Wkrótce przy szkole wybudowano również budynek mieszkalny dla nauczycieli, w którym były 3 mieszkania.

           W roku szkolnym 1966/67 do wcześniej zatrudnionej kadry nauczycielskiej  dołączyli:  Tyszko Hanna, Wróblewska Irena, Wróbel Stanisław i Lipski Stefan, a odeszła Prosińska Lucyna. Ponadto w roku szkolnym 1971/72 do lubotyńskiej kadry nauczycielskiej dołączyła Janina Jankowska.

          W 1972 roku w gromadzie funkcjonowało 6 szkół podstawowych, w tym 4 szkoły ośmioklasowe i 2 szkoły czteroklasowe. Ponadto w Lubotyniu istniała Szkoła Przysposobienia Rolniczego. 

           W 1972 roku do lubotyńskiej szkoły uczęszczało 290 uczniów. Szkoła posiadała salę gimnastyczną, a na placu wokół szkoły urządzono liczne boiska, na których często organizowano rozgrywki sportowe LZS-ów. Szkoła nie posiadała w tym okresie wykwalifikowanej kadry wuefistów.  

          W 1973 r. w Lubotyniu utworzono Zbiorczą Szkołę Gminną. Zaś szkoły w Gniazdowie, Kosewie, Koskowie, Podbielu i Rząśniku przemianowano na punkty filialne. Wkrótce zlikwidowano też szkołę w Kosewie. Dyrektorem szkoły został Czesław Chmielewski, a  jego zastępcami: Kocielski Zenobiusz (dotychczasowy kierownik szkoły w Rząśniku), Długołęcki Jan (dotychczasowy kierownik szkoły w Gniazdowie), a ponadto w szkole nauczali: Radwańska Halina, Chmielewska Jadwiga, Młynarczyk Józef, Tyszko Hanna, Jasionek Halina, Szadkowska Cecylia, Zaorska Irena, Długołęcka Janina, Morawski Stanisław (dotychczasowy kierownik szkoły w Podbielu) – kierownik świetlicy, Młynarczyk Janina, Kossakowska Alfreda, Kamieniecka Regina, Bień Maria, Jankowska – Piędziak Janina. W roku szkolnym 1974/75 pracę w świetlicy szkolnej w Lubotyniu rozpoczęła Barbara Ciok. Większe zmiany nastąpiły w kolejnych latach szkolnych, kiedy grupa starszych nauczycieli odeszła na emeryturę, a inni przeszli do szkół filialnych lub zmienili miejsce pracy. W 1978/79  roku szkolnym zatrudniono nowych nauczycieli: Marię Dzikowską, Alicję Głębocką, Jadwigę Litwa, Jadwigę Michalak, Krystynę Mierzejewską, Jadwigę Rakowską, Wiesława Pęksę, Mirosławę Sikorę i Marię Zarębę, a rok później Krystynę Gumkowską i Władysława Pasztaleńca.

          W szkole zorganizowano też stołówkę szkolną.

          Ze względu na zwiększoną liczbę uczniów pogorszyły się warunki nauczania, gdyż zaczęło brakować klas lekcyjnych, a i te istniejące nie były dostosowane do tak licznych klas. Z tych względów salę gimnastyczną podzielono na 2 sale lekcyjne. Klasy były bardzo liczne,  ponad trzydziestu uczniów w każdej. Zajęcia z wychowania fizycznego prowadzono na boisku szkolnym lub szkolnym korytarzu. 

           Według danych z 1984 w Starym Lubotyniu istniało 2-oddziałowe przedszkole, do którego uczęszczało 47 dzieci pięcio- i sześcioletnich. Ponadto przy szkołach podstawowych zorganizowano oddziały przedszkolne, do których uczęszczało 65 dzieci.  W tym okresie w gminie istniała Zbiorcza Szkoła Gminna w Starym Lubotyniu, 8-klasowa szkoła w Sulęcinie i 4 punkty filialne w Gniazdowie, Koskowie, Podbielu i Rząśniku podległe Zbiorczej Szkole Gminnej w Starym Lubotyniu. W szkołach w gminie Stary Lubotyń uczyło 48 nauczycieli, w tym tylko 5 osób z wykształceniem wyższym magisterskim i 5 z wyższym zawodowym. W Starym Lubotyniu istniała również Zasadnicza Szkoła Rolnicza w wynajętym prywatnym budynku. 

          Przy szkole działały drużyna zuchowa i harcerska oraz liczne organizacje. Wśród młodzieży popularna była Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza zorganizowana przez Zenobiusza Kocielskiego – wicedyrektora szkoły i Komendanta Gminnego OSP.

           W początkach istnienia lubotyńskiej oświaty nauczaniem było objętych zaledwie kilkanaście dzieci. W 1820 roku do szkoły uczęszczało zaledwie 16 dzieci, w 1870  -  34, a w 1919 -  60.  Z biegiem lat zwiększał się odsetek dzieci uczęszczających do szkoły w Lubotyniu. W 1922 r. do szkoły uczęszczało 173 uczniów, w 1923 r. – 263, w 1924 r. – 180, w 1925 r. – 263, a w 1930 r. w szkole uczyło się 298 uczniów.  Po II wojnie światowej spadła liczba dzieci uczęszczających do szkoły. W 1948 było to 113 dzieci, a w 1954  - 221. Na podstawie dokumentacji szkoły można stwierdzić, że w kolejnych latach liczba uczniów ulegała dużym wahaniom: 1966r. – 227, 1972r. – 175, 1974r. – 310, 1979r. – 375, 1990r. – 332, 2000r. -229, 2010r. - 220,  2019r. -345.  

          Od 1980 roku funkcję dyrektora szkoły sprawował Wiesław Pęksa. W 1986 roku dyrektorem szkoły został Józef Młynarczyk. Szkoła miała trudności lokalowe, gdyż brakowało klas lekcyjnych, więc niektóre oddziały miały zajęcia w budynku dawnej „agronomówki”. 

          W latach dziewięćdziesiątych dzięki inicjatywie władz gminy oraz ówczesnego dyrektora szkoły – Józefa Młynarczyka prowadzono rozbudowę szkoły. W 1996 roku  dobudowano nową część z sześcioma salami lekcyjnymi oraz przeprowadzono remont kotłowni i zmieniono sposób ogrzewania szkoły z węglowego na ogrzewanie olejem opałowym. W 1998 roku dobudowano natomiast salę gimnastyczną wraz z zapleczem i nadbudową, w której znajdują się trzy sale lekcyjne. Swój udział w rozbudowę szkoły wniosło  również społeczeństwo całej gminy, wykupując cegiełki rozprowadzane przez Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły w Starym Lubotyniu. W akcji rozprowadzania cegiełek aktywnie uczestniczyli nauczyciele szkoły.

          Po likwidacji przedszkola w Starym Lubotyniu przez władze gminy, przy lubotyńskiej szkole zorganizowano oddziały przedszkolne, do których uczęszczały dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym. 

          W 1999 roku w wyniku reformy szkolnictwa Szkołę Podstawową w Starym Lubotyniu zmieniono na 6 – klasową, a ponadto wyodrębniono trzyletnie  Publiczne Gimnazjum w Starym Lubotyniu. Zostały też zlikwidowane szkoły filialne w Koskowie i Rząśniku. 

          W 2004 roku, po odejściu p. Józefa Młynarczyka na emeryturę, dyrektorem szkoły została Bożena Wiesława Zaręba i pełni tę funkcję nadal. Ponadto w 2017 roku na wicedyrektora szkoły powołano p. Ewę Barbarę Jasionowską.

          W latach 1980 – 2019 nauczycielami w lubotyńskiej szkole byli: Bazylak Tatiana, Bazyluk (Litwa) Maria, Bębenek Tomasz, Bocian Magdalena,  Borowa (Jastrzębska) Urszula, Budniak Agnieszka, Bułatowicz Janina, Buza Jolanta,  Chmielewska Jadwiga, Chmielewska (Sikora) Mirosława,  Chmielewski Czesław, ks. Dworakowski Janusz, Dzieniszewska Aneta, Glińska (Paszczyk) Dorota, Głębocka Alicja, Grabińska Krystyna, ks. Gromadzki Witold, Gumkowska Krystyna, ks. Idźkowski Robert, Ilyushyk Oksana, Jaroszewska Dorota, Jasionek (Tyszka) Magdalena, Jasionek Małgorzata, Jasionowska Beata, Jasionowska Ewa, Jastrzębska Elżbieta, Jastrzębska Marlena, ks. Karwowski Henryk, Klec Anna, Kocielska (Jastrzębska) Dorota, Kocielski Antoni, Kocielski Zenobiusz, Kolankowska (Zawadzka) Wiesława, Kosiorek Teresa, Kośnik Paulina, Kowalczyk Małgorzata, Kowalczyk Zofia, Kozikowska Halina, Kozikowska Irena, Kozłowski Henryk, Lewicka (Zaręba) Maria,  Lewicki Krzysztof, Litwa Andrzej, Litwa Jadwiga, Łada Daniela, Małkińska Małgorzata, Małysiak Joanna, Marchenko Valentyna, Markowska Hanna, Matczak Katarzyna, Michalak Jadwiga, Mierzejewska Krystyna, Milewska Halina,  Młynarczyk Janina, Młynarczyk Józef, Młynarczyk Krzysztof, Murawska Joanna, Narewska Olga, Narewska Sylwia, ks. Niestępski Jerzy, Nowacka Danuta,  ks. Ossowski Andrzej, Parda Bożena, Pasztaleniec Władysław, Pecko Elżbieta,  Pęksa Janina, Pęksa Wiesław, Podrez Stanisława,  ks. Pruszyński Radosław, Puścian Jolanta, Rakowska Jadwiga, Skonieczna – Zambroń Anna, Skwarek Małgorzata, Sobieska Daniela, ks. Subdysiak Adam, Suska Urszula, Szadkowska Cecylia, Śmiarowska Henryka, Turek Małgorzata, ks. Tyszka Janusz, Tyszka Małgorzata, Tyszko Hanna, Wagner Bożena, Wagner Marek, Wajszczyk Małgorzata, Wilczyńska Jolanta, Zakrzewska Olga, Załuska Elżbieta, Zaorska Irena, Zaręba Bożena, Zaręba Monika, Żyłowska Mariola.

          W latach 2005 - 2007 władze gminne przeprowadziły termomodernizację budynku oraz remont elewacji. Szkoła całkowicie zmieniła swój wygląd. Zagospodarowano również teren wokół szkoły. Przed frontem budynku (starą częścią) znajduje się ogródek, a z tyłu budynku boiska sportowe. W roku 2006 dzięki zaangażowaniu Wójta Gminy p. Ireneusza Gumkowskiego powstały nowe wielofunkcyjne boiska sportowe do piłki ręcznej, siatkowej i koszykowej. W 2007 roku wybudowano plac zabaw, z którego bardzo chętnie korzystały dzieci. 

          Ponadto dzięki staraniom dyrektor szkoła uzyskała dwukrotnie wsparcie materialne z Kancelarii Sejmu RP, uzyskując meble na potrzeby placówki. 

          W 2007 roku szkoła otrzymała również nowoczesną pracownię komputerową współfinansowaną ze środków EFS. Wpłynęło to pozytywnie na efektywność nauczania i umiejętność korzystania z nowoczesnych technik komputerowych przez uczniów i nauczycieli.

          W kolejnych latach następowały dalsze zmiany organizacyjne. W 2011 roku Szkoła Podstawowa w Podbielu została podporządkowana jako Filia Szkole Podstawowej w Starym Lubotyniu, a w 2016 roku ze względu na niż demograficzny Filia w Podbielu została zlikwidowana. 

          W wyniku kolejnej reformy oświaty w 2017 roku przywrócono 8 – letnią Szkołę Podstawową w Starym Lubotyniu. W 2018 roku ze względu na niż demograficzny zlikwidowano szkołę w Gniazdowie i zwiększono obwód szkoły lubotyńskiej.

          W latach 2011 – 2017 przeprowadzono remonty kolejnych części budynku szkolnego, a szkoła piękniała z każdym dniem. W 2013 roku przeprowadzono generalny remont klas lekcyjnych na parterze budynku, aby uczniowie z oddziałów przedszkolnych mogli uczyć się w pięknych i kolorowych salach. W tym samym roku dobudowano kolejny plac zabaw dla dzieci młodszych. W 2014 roku  przeprowadzono natomiast generalny remont korytarza i szatni na parterze budynku. Ponadto przebudowano  szkolne łazienki, dostosowując je do potrzeb przedszkolaków.  Zakupiono również nowe meble oraz pomoce dydaktyczne i zabawki do oddziałów przedszkolnych, w tym nowoczesny sprzęt multimedialny, pobudowano nowy plac zabaw dla młodszych dzieci. Działania te wykonano  ze środków EFS - Kapitał Ludzki  w ramach Priorytetu IX "Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach" poddziałanie 9.1.1 "Zmniejszenie nierówności w stopniu upowszechniania edukacji przedszkolnej - Projekty systemowe" oraz środków własnych gminy.  Szkoła wzięła udział w Narodowym Programie Rozwoju Czytelnictwa, dzięki czemu uzyskała środki finansowe na wzbogacenie księgozbioru biblioteki. Ponadto wzbogacono ofertę dotyczącą promocji czytelnictwa, a akcje „Rodzice czytają dzieciom”, „Starsi czytają młodszym”, wystawy książek i konkursy czytelnicze na stałe wpisały się w życie szkoły.

          Przy szkole powstały również siłownia zewnętrzna oraz ścieżka ekologiczna. Szkoła stała się ozdobą gminy i ważnym ośrodkiem życia kulturalnego. Wygląd zmieniały również pomieszczenia szkolne, w tym sale lekcyjne, toalety czy korytarze. Dzięki zrozumieniu oczekiwań i potrzeb szkolnej dziatwy przez władze gminy i wsparciu finansowemu nasza szkoła staje się coraz piękniejsza i kolorowa, zachwyca zarówno uczniów jak i rodziców, bowiem wygląda jak z bajki.

          W działania  na rzecz szkoły włączyli się również rodzice uczniów. To dzięki ich pomocy i zaangażowaniu, a w szczególności p. Emilii Nagórki, która opracowała projekty, szkoła dwukrotnie uzyskała wsparcie z Fabryki Mebli Forte w Ostrowi Mazowieckiej w ramach programu wolontariatu pracowniczego „Formy – Fabryka inicjatyw”, dzięki czemu zakupiono meble do pracowni matematycznej i klas edukacji wczesnoszkolnej. 

          Szkoła uczestniczy w programie „SKS w każdej szkole” finansowanym ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki i przedstawia uczniom szeroką ofertę zajęć sportowych. Zajęcia sportowe cieszą się dużym zainteresowaniem uczniów. Ponadto uczniowie z dużym powodzeniem reprezentują szkołę w różnych zawodach sportowych. Dla wszystkich zainteresowanych (w młodzieży i dorosłych mieszkańców gminy) prowadzone są zajęcia fitness, finansowane przez władze gminy. Przy szkole działa Uczniowski Ludowy Klub Sportowy LUBOTEK, który wspomaga działania szkoły w zakresie sportu i promocji aktywnego stylu życia.

          W szkole działa aktywnie koło teatralne Hokus – Pokus pod kierunkiem p. Ireny Kozikowskiej. Uczniowie mają możliwość rozwijania swoich pasji i zainteresowań aktorskich. Koło nawiązało współpracę z Mazowieckim Instytutem Kultury i wzięło udział w Przeglądzie Teatrów Amatorskich. Od 2017 roku istnieje również grupa teatralna rodziców, przygotowująca bardzo ciekawe przedstawienia dla uczniów naszej szkoły i nie tylko.

          Szkoła przedstawia uczniom szeroką i bogatą ofertę zajęć pozalekcyjnych, obejmujących nie tylko zajęcia sportowe, ale także zajęcia artystyczne, koła przedmiotowe, ale także zajęcia specjalistyczne z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

          W szkole aktywnie działa Samorząd Uczniowski, wspomagając dyrekcję w organizacji życia pozalekcyjnego uczniów oraz Szkolne Koło Wolontariusza, które włącza uczniów do działań na rzecz innych osób.

          W 2018 roku zbudowano przy szkole otwartą strefę aktywności ze sprzętem rekreacyjno – edukacyjnym i sportowym, który jest bardzo chętnie wykorzystywany nie tylko przez uczniów szkoły, ale także mieszkańców wsi i gminy. Szkoła w Starym Lubotyniu proponuje nie tylko uczniom, ale także społeczności lokalnej coraz szerszą i coraz ciekawszą ofertę życia pozalekcyjnego i kulturalnego.